Resolutie van Raad van Europa over coronavaccins is niet juridisch bindend

In een bericht op Facebook wordt een afbeelding gedeeld met een resolutie van de Raad van Europa. Deze organisatie zou hebben bepaald dat vaccinatie niet verplicht is, weigeraars niet gediscrimineerd mogen worden en vaccinatiecertificaten niet als paspoort of toegangsbewijs mogen worden gebruikt. "Bij deze, dwingen en verplichten kan en mag dus niet!" schrijft de persoon die de afbeelding deelt erbij.

Beoordeling:

Het bericht mist context. De Raad van Europa is een adviserende organisatie die buiten de Europese Unie staat. Het heeft geen bevoegdheid om regels op te leggen aan de Europese Unie, de lidstaten of andere landen in Europa. Op basis van deze resolutie stellen dat 'dwingen en verplichten niet kan en mag,' klopt dus niet. Een resolutie van de Raad van Europa is niet bindend, maar geeft alleen het standpunt van de organisatie aan.

Feiten:

De Raad van Europa is een organisatie die geen onderdeel is van de Europese Unie. De verschillende instanties met vergelijkbare namen kunnen wel verwarrend zijn. Instanties die wél onderdeel ijn van de EU zijn de Raad van de Europese Unie (ministers uit de regeringen van de lidstaten) en de Europese Raad (de regeringsleiders of staatshoofden van de 27 lidstaten).

De Raad van Europa staat hier dus los van. Het is een internationale organisatie, gevestigd in Straatsburg, waar 47 Europese landen in vertegenwoordigd zijn.

De tekst die in het Facebookbericht wordt genoemd is resolutie 2361 (2021), van 27 januari 2021. Deze werd opgesteld na de bijeenkomst van de Parlementaire Vergadering, een van de twee takken waaruit de Raad van Europa bestaat. De Parlementaire Vergadering is een soort denktank met parlementariërs uit de 47 landen die lid zijn. Zij komen ieder jaar vijf keer bij elkaar en discussiëren over zaken die van Europees belang zijn.

Een resolutie van de Parlementaire Vergadering is een tekst waarin de Vergadering het eigen standpunt duidelijk maakt. Dit is dus geen wet, verdrag of een andere bindende overeenkomst. Dit betekent niet dat de Raad van Europa helemaal geen bindende verdragen heeft. Die zijn er wel, met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) als bekendste voorbeeld. Deze werd getekend door alle lidstaten van de Raad van Europa. Een resolutie, zoals die in de facebookpost, is alleen niet zo'n bindende overeenkomst.

Resolutie 2361 (2021) ging over COVID-19-vaccins. In de resolutie staat niet exact wat er in de Facebookafbeelding staat. Verschillende passages komen echter wel, met wat meer nuance, neer op deze korte punten.

Een passage uit de resolutie (punt 7.3.1) leest: "Met betrekking tot en respect voor het waarborgen van een hoge vaccinatiegraad, moet worden verzekerd dat burgers worden geïnformeerd dat het vaccin niet verplicht is, en dat niemand onder politieke,sociale of andere druk staat om te worden gevaccineerd als ze dat niet willen." Het punt dat volgt (7.3.2) adviseert inderdaad dat niemand moet worden gediscrimineerd voor het niet willen of kunnen ontvangen van het coronavaccin.

Wat betreft de vaccinatiecertificaten noemt de letterlijke tekst niet dat deze niet als toegangsbewijs mogen worden gebruikt, maar staat er letterlijk (punt 7.5.2): "Gebruik met het oog op het monitoren van lange termijneffecten van COVID-19-vaccins en hun veiligheid vaccinatiecertificaten alleen voor hun beoogde doel van het monitoren van vaccinwerkzaamheid en mogelijke bijwerkingen."

De Raad van Europa heeft deze uitspraken dus inderdaad opgetekend. Dit betekent alleen niet dat vaccinatiedwang of toegangsbewijzen hierdoor niet zouden mogen. Lidstaten en de Europese Unie bepalen zelf hoe zij omgaan met adviezen en meningen van de Raad van Europa. Het Europese coronacertificaat staat overigens niet gelijk aan een verplichte vaccinatie. Ook met een negatieve test of een herstelbewijs moet iemand dezelfde mogelijkheden hebben als bij een vaccinatie.

Of een Europees land zelf nog andere eisen stelt, zoals bijvoorbeeld een verplichte vaccinatie voor zorgmedewerkers in Frankrijk, is aan de staten zelf. De Raad van Europa heeft hier geen zeggenschap over.

(Stand van zaken: 17/08/2021)